Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3501 Esas 2018/5042 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3501
Karar No: 2018/5042
Karar Tarihi: 04.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/3501 Esas 2018/5042 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında mahkumiyet kararı verildiği anlaşılmaktadır. Dosya incelenerek toplanan kanıtların hukuki geçerliliği ve hakimin takdirinin kabul edildiği belirtilirken, temyiz itirazlarının yerinde görülmediği ifade edilmiştir. Ancak, sanık lehine olan 765 sayılı TCK hükümleri uygulanmak yerine, karma uygulama yapıldığı ve buna göre de 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinde yer alan hak yoksunluklarına hükmedildiği belirtilmiştir. Bu sebeple hükümlerin bozulmasına karar verilmiştir. Bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddesi uygulanarak hükümden çıkartılması gereken bölümlerin çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri, 765 sayılı TCK ve 5237 sayılı TCK'nın 53/1-2-3. maddeleridir.

13. Ceza Dairesi 2017/3501 E. , 2018/5042 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun hükümlü tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
765 sayılı TCK hükümleri sanık (hükümlü) lehine kabul edilerek uygulama yapıldığı halde, 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesinde öngörülen düzenlemeye aykırı olarak karma uygulama yapılması suretiyle, 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3. maddesinde öngörülen hak yoksunluklarına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükümden 5237 sayılı TCK"nın 53/1-2-3.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.