Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/30904 Esas 2020/12325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : TCK"nın 204/1, 43, 62, 53. maddeleri ile 158/1-d, 62, 52, 53. maddeleri gereğince ayrı ayrı mahkumiyet

Nitelikli dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik suçlarından sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, kazalı olarak satın aldığı otomobil üzerindeki motor ile şase üzerindeki numaralarda kaynak ve farklı yöntemler kullanarak değişiklik yaptığı, genel tamir sonrasında ise katılana sattığı, bu şekildeki hareketleri ile belgede sahtecilikte bulunduğu ve haksız menfaat temin ettiği iddia edilen somut olayda;
1- Sanık hakkında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Sanık savunması, katılan beyanı, uzmanlık raporu ile diğer deliller ve tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı nitelikli dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemini sabit gören mahkeme kabulünde ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçta şüphe hali bulunduğu ve fazla cezaya hükmedildiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz başvurusunun incelenmesinde;
Sanığın suça konu araç üzerindeki farklı parçalarda bulunan tescile esas numaraları değiştirmesi şeklindeki eylemini, aynı suç işleme kararı altında değişik zamanlarda işlediğinin tespit edilememiş olması karşısında, sanık hakkında TCK’nın 43/1. maddesi gereğince zincirleme suç hükümlerinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.