Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5280 Esas 2019/4780 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5280
Karar No: 2019/4780
Karar Tarihi: 09.04.2019

Taksirle öldürme - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/5280 Esas 2019/4780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, taksirle öldürme suçundan mahkum edilmiş ve cezası verilmiştir. Ancak, daha sonra uyuşturucu suçundan tekrar suç işlemiştir ve bu suç sonucunda da mahkumiyeti gerçekleşmiştir. Temyiz itirazları reddedilmiştir ancak TCK'nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunlukları sanık hakkında uygulanamayacağı gözetilmeden hüküm verildiği için karar bozulmuştur. Ancak, bu durumun düzeltilmesi için yeniden yargılama gerekmeksizin hüküm düzeltilerek onanmıştır. Kanun maddeleri ise şöyledir: CMK'nın 231/11, TCK'nın 85/1, 62/1, 53/1, 2, 3.

12. Ceza Dairesi 2018/5280 E. , 2019/4780 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK"nın 231/11, TCK"nın 85/1, 62/1, 53/1, 2, 3. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK"nın 85/1, 62. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay gün hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.12.2014 tarihli ve 2014/419 esas,2014/683 karar sayılı kararının 04.03.2015 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 20.03.2015 tarihinde TCK"nın 191/1. maddelerinde tanımlanan kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek, bulundurmak suçunu işlediği ve Ankara 28. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 15.06.2017 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Mersin 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 09.02.2018 tarihli ve 2017/642 Esas, 2018/52 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Taksirli suçlarda TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinde düzenlenen hak yoksunluklarının sanık hakkında uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün 5 ile numaralandırılan fıkrasının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.