Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11016 Esas 2017/5134 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11016
Karar No: 2017/5134
Karar Tarihi: 30.10.2017

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11016 Esas 2017/5134 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın basit cinsel saldırı suçundan mahkûm edildiği ve hapis cezasına çarptırıldığı belirtiliyor. Ancak kararda, mağdurenin tedavi gördüğü psikolog ücretlerinin tespit edilmediği ve zararının giderilmediği için sanığın hükmünün açıklanmasının geri bırakılmayacağı belirtiliyor.
Kararda ayrıca, sanığın hapis cezasına mahkûmiyetine rağmen TCK'nın 53. maddesi gereğince cezasının hafifletilemeyeceği ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi gereğince lehe olan kanun hükmünün uygulanması gerektiği belirtiliyor.
Yukarıdaki Mahkeme Kararı'nda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- TCK'nın 53. maddesi
- 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri
- 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

14. Ceza Dairesi 2014/11016 E. , 2017/5134 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkûmiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin duruşmada alınan beyanında olaydan sonra özel psikologlara giderek tedavi olduğunu ifade etmesi karşısında; bu kapsamda yaptığı ödemeler tespit edilerek bunun tarafından karşılanıp karşılanmayacağı sanığa sorulmadan, yazılı şekilde mağdurenin zararı giderilmediğinden bahisle sanık hakkında kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı kararı verilmesi,
Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûm edilen sanık hakkında TCK"nın 53. maddesinin uygulanmaması,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi suretiyle yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.