Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1311 Esas 2018/2877 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1311
Karar No: 2018/2877
Karar Tarihi: 02.04.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1311 Esas 2018/2877 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, resmi belgede sahtecilik suçundan sanığın mahkumiyetine hükmetti. Temyiz itirazları incelenerek mahkeme kararı bozuldu. Zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün değildir ancak sahte belge sayısı dikkate alınarak cezanın alt sınırdan uzaklaşılması gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi uygulaması Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası yeniden değerlendirilmelidir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nin 43. ve 61. maddeleri, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 321. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/1311 E. , 2018/2877 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan duruşmaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 43. maddesi uyarınca; “bir suç işleme kararının icrası kapsamında, değişik zamanlarda bir kişiye karşı aynı suçun birden fazla işlenmesi ya da aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmesi” durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanması mümkün olup, suça konu çeklerin aynı zamanda verilmesi durumunda zincirleme suç hükümlerinin uygulanma olanağı bulunmadığının, ancak sahte belge sayısı dikkate alınarak TCK"nın 61. maddesi uyarınca temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin dikkate alınmaması,
2-5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.04.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.