Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8863 Esas 2019/4771 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/8863
Karar No: 2019/4771
Karar Tarihi: 09.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8863 Esas 2019/4771 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bir iş yerinde nakış daire sorumlusu olarak çalışan katılanın saçlarını kaptırması sonucu basit tıbbi müdahaleyle iyileşebilecek şekilde yaralanmasıyla suçlanmaktadır. Ancak, iş yerinin yönetim kurulu başkanı olan sanık, iş güvenliği konusunda yeteri kadar bilgilendirme yapmadığı için asli kusurlu olarak görülmüş ve suçlamadan beraat etmiştir. Bununla birlikte, katılan vekilinin sair temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
- CMK'nın 223/2-c maddesi ile beraat
- 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2017/8863 E. , 2019/4771 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-c maddesi ile beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin hüküm katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya incelenen dosya kapsamına göre katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
.... Ticaret ve Sanayi LTD.ŞTİ "ye ait iş yerinde olay günü saat 10.00 sıralarında nakış daire sorumlusu olarak çalışmakta olan katılanın, makineye saçlarını kaptırması sonucu basit tıbbi müdahaleyle iyileşebilecek şekilde yaralandığı olayda; işyerinin yönetim kurulu başkanı olan sanık hakkında kovuşturma aşamasında alınan üç bilirkişi raporunda da belirtildiği üzere; işyerinde gerekli ekipmanlar sağlamayan ve işçileri iş güvenliği konusunda yeteri kadar bilgilendirmeyen ve bu suretle asli kusurlu olduğu anlaşılan sanığın atılı suçtan mahkumiyetine karar verilmesi gerekirken, delillerin takdirinde yanılgıya düşülerek, dosya kapsamına uygun düşmeyen yetersiz gerekçelerle, yazılı şekilde sanığın beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.