Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3421 Esas 2016/1381 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/3421
Karar No: 2016/1381
Karar Tarihi: 22.03.2016

Kasten öldürmeye teşebbüs - kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2015/3421 Esas 2016/1381 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İki sanık hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle adli para cezaları verilmiş ve bu hükümler kesinleşmiştir. Kasten öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle ise sanıkları savunan aynı avukatın görevlendirilmesi, bir sanığın savunmasının diğerine olumsuz etkisi nedeniyle hukuka aykırıdır. Bu sebeple Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilen TCK'nın 53. maddesi doğrultusunda yeniden değerlendirme yapılarak bu suçlamalar için karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- CMUK 305/1: Kesinleşmiş hükümlerin temyizi mümkün değildir.
- CMUK 317: Temyiz taleplerini reddetme yetkisi.
- 1136 sayılı Avukatlık Kanunu 38/1: Birden fazla sanığın avukatının aynı kişi olamayacağına dair düzenleme.
- 5271 sayılı CMK 152: Savunmanın tek bir avukat tarafından yapılmasına dair düzenleme.
- TCK 53: Sanığın savunmasının diğer sanığa olumsuz etkisi durumunda ayrı avukat görevlendirilmesi gerekliliğine dair düzenleme.

1. Ceza Dairesi 2015/3421 E. , 2016/1381 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : A.. M..
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanıklar ., .,.,.,.. hakkında, mağdur . yönelik kasten yaralama suçlarından doğrudan verilen 660."ar TL, ayrıca sanık. hakkında mağdur. karşı kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 660.TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükümleri, hükümler tarihinde yürürlükte bulunan CMUK"nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, müdafilerinin temyiz taleplerinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanıklar .,.,., mağdur . kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden müdafilerinin temyizine hasren yapılan incelemesinde;
Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu"nun 20.10.2009
gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; kasten öldürmeye teşebbüs suçunun failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden, sanıkların savunmalarının ayrı ayrı müdafiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
3- Kabule göre de,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK"nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin CMUK"nun 321. madde uyarınca tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 22/03/2016 gününde oybirliği ile karar verildi.