Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/7914 Esas 2015/3127 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Muğla 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 28/02/2014
NUMARASI : 2013/48-2014/101

Davacı M.. K.. vekili Avukat Mehmet tarafından, davalı M.. C.. aleyhine 16/01/2013 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 28/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece davanın reddine karar verilmiş; karar davacı tarafından temyiz olunmuştur.
Davacı, davalının kendisini tehdit etmesi nedeni ile ceza mahkemesinde ceza aldığını belirterek uğramış olduğu manevi zararın tazminini talep etmiştir.
Davalı, ceza mahkemesinde hükmün açıklanmasının geri bırakıldığını, tehdit etmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından; davacının dava dilekçesinde ceza dosyasına dayanarak manevi tazminat talebinde bulunduğu anlaşılmaktadır. Her ne kadar hükmün açıklanmasının ertelenmesi yönündeki ceza mahkemesi kararları bağlayıcı nitelikte değilse de, Muğla Sulh Ceza Mahkemesi dosyası içeriğinden ve tanık beyanından, davalının davacıyı tehdit ettiği sabittir. Mahkemece uygun bir miktar manevi tazminata karar verilmesi gerekirken davanın tümden reddine karar verilmesi doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle, temyiz olunan kararın davacı lehine BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.