MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 17.02.2016 tarih ve 2011/251-2016/52 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkil şirket tarafından ...’den Romanya’ya gönderilen 22.000 kg domates emtiasının davalı tarafından taşındığını, davalının domates emtiasını taşıma sözleşmesinde belirtilen sıcaklıkta taşımadığı için emtianın %75’inin zayi olduğunu, bu nedenle fatura bedeli olan 29.725,00 USD’nin Romanya’daki alıcı şirketten tahsil edilemediğini ileri sürerek zarar tutarı olan 28.898,30 USD bedelin 06/12/2010 tarihinden itibaren işleyecek yıllık %8 temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesi talep ve dava olunmuştur.
Davalı vekili; oluşan zarardan müvekkilinin kusurunun bulunmadığını, domateslerin usulüne uygun şekilde hasat edilmemesi nedeniyle zararın oluştuğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporları ve tüm dosya kapsamına göre; davaya konu taşıma işinin davalı tarafından gerçekleştirildiği, taşımaya konu ürünler hakkında bitki sağlığı sertifikası düzenlendiği ve yükleme esnasında ürünlerin sağlam olarak yüklendiğinin anlaşıldığı, ayrıca davalının yükleme sırasında ürünlerde hasar bulunduğuna ilişkin bir itiraz ve delil sunmadığı, CMR belgesine göre taşımanın (+7) derecede yapılacağının kararlaştırıldığı, ancak taşıma sırasında ortam sıcaklığının belirtilen değerlerin üzerine çıkarak (14 ve 15) derecelere ulaştığı, yine taşıma işi sekiz gün gibi uzun bir sürede gerçekleştirildiği ve gecikmenin kendi kusurundan kaynaklanmadığını davalı tarafından ispatlanamadığı, bu nedenle meydana gelen zarardan davalının sorumlu olduğu, yükleme yerinin fiyatlarına göre davalının sorumlu olduğu miktarın 21.525,00 TL olarak belirlendiği ve bu miktarın CMR’nin 23/3 maddesinde öngörülen sorumluluk sınırının altında olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 21.525,00 TL tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek yıllık %5 faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.

1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesine usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2- Dava, uluslararası karayolu taşıma sözleşmesinden kaynaklanan tazminat istemine ilişkin olup, mahkemece, yazılı şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Ancak, dosya kapsamında bulunan 10.04.2015 tarihli ilk bilirkişi heyeti raporunda; taşımaya konu domateslerde mantar küflerinden kaynaklanan bozulmalar görüldüğü, bu bozulmanın oluşabilmesi için öncelikle domates bütünlüğünün bozulması (ezilme, sapın delmesi vb.) gerektiği, dolayısıyla taşıma sırasında ortamın sıcaklığının (+7) derecede tutulması durumunda bile domateslerde bahsedilen fiziki kusurlardan (domates saplarının uzun bırakılması) küf üremesinin gerçekleşeceği, bu nedenle tarafların eşit oranda kusurlu oldukları belirtilmiş, 29.12.2015 tarihli ikinci bilirkişi heyet raporunda ise; dava konusu taşımada doğru yükleme metotlarının kullanıldığı, ayrıca domateslerin tek sıra ve hiçbir suretle birbirini zedelemeyecek şekilde yerleştirildiği ve domateslerde mekanik zedelenmenin bulunmadığı, bu nedenle davalı taşıyıcının hasardan tam sorumlu olduğu belirtilmiştir. Bu durumda alınan bilirkişi raporları arasında dava konusu hasarın oluşmasında davacının kusurunun olup olmadığı hususunda çelişki oluşmuştur. Bu itibarla mahkemece, bilirkişi raporları arasındaki çelişki giderilmeden ve davalı tarafın 29.12.2015 tarihli bilirkişi raporuna dair itirazları karşılanmadan, hangi nedenle benimsendiği konusunda yeterli bir açıklama yapılmaksızın son düzenlenen bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması doğru olmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.