Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/13245 Esas 2015/25270 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/13245
Karar No: 2015/25270
Karar Tarihi: 04.12.2015

Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/13245 Esas 2015/25270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş ettiği gerekçesiyle yargılanmıştır. Önceki hükümde kısa süreli hapis cezası verilmiş ve bu ceza kahvehaneye gitmemek seçenekli hale getirilmiştir. Yapılan bozma sonrası ise hüküm, TCK'nun 50/1-d maddesi kapsamında belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma tedbirine veya diğer seçenek tedbirlerinden birine çevrilmemiştir. Bu durum, sanığın kişisel, sosyal ve eğitim durumu ile tekrar suç işleme riskine dikkat çekilmiş olup, TCK'nun 50/1-d maddesi açıklanmıştır. Karar, yasaya aykırı bulunmuş ve bozulmuştur. Kanun maddelerinin detaylı açıklamaları ise, TCK'nun 50/1-d ve 50/1. maddeleri ile, CMUK'nun 321. ve 326. maddeleri olmuştur.

8. Ceza Dairesi 2015/13245 E. , 2015/25270 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 8 - 2015/304875

MAHKEMESİ : Arhavi Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/04/2015
NUMARASI : 2015/49 (E) ve 2015/94 (K)
SUÇ : Genel güvenliği tehlikeye sokacak şekilde kasten silahla ateş etme

Gereği görüşülüp düşünüldü:

Bozmaya uyularak; yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak:

Önceki hükümde sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hapis cezasının 5 ay süreyle kahvehaneye gitmemek seçenek yaptırımına çevrilmesi karşısında; bozmadan sonra yapılan yargılamada kısa süreli hapis cezasının 5320 sayılı Kanun’un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu’nun 326. maddesinin 4. fıkrası gözetilerek, Denetimli Serbestlik Hizmetleri yönetmeliğinin 64/1. maddesinde açıklandığı üzere "hükümlünün kişisel, sosyal ve eğitim durumu ile tekrar suç işleme riski göz önüne alınarak iyileştirmeyi ve suçun tekrarını önlemeyi esas alan" ve anılan maddenin 2. fıkrasına göre "hükümlünün suç işlemesinde, suça yönelmesinde ya da zararlı alışkanlıklar edinmesinde veya bağımlılık yapan maddeler kullanmasında; çevresel, psikolojik, sosyal veya bağımlılık yapan maddeler ya da hükümlünün yeniden suç işlemesine yol açan etkenleri tetikleyecek yerler veya etkinlikler” açıklamasına uygun olarak TCK.nun 50/1-d maddesinde yer alan “mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma” tedbirine veya TCK.nun 50/1. maddesinde yer alan diğer seçenek tedbirlerden birine çevrilmesi yerine yazılı şekilde karar verilmesi,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 04.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.