Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/50 Esas 2018/1075 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/50
Karar No: 2018/1075
Karar Tarihi: 05.02.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2018/50 Esas 2018/1075 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum olduğu ve tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyetine karar verildiği belirtiliyor. Kararda, başka bir suçtan dolayı sanık hakkında verilmiş tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin olmaması nedeniyle TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığı vurgulanıyor. Bu nedenle, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması gerektiği belirtiliyor. Kararda, yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin toplanarak vicdani kanın kesin verilere dayandırıldığı ifade ediliyor. Son olarak, kararda bahsi geçen kanun maddeleri 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası olarak belirtilmiş.

10. Ceza Dairesi 2018/50 E. , 2018/1075 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Gerekçeli kararda bozma sebeplerinin tartışılmış olması ve adli sicil kayıtları ile UYAP üzerinden yapılan kontrolde de sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmaması nedeniyle, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazetede"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığı anlaşıldığından, bu suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulması 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasının gereği olduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyulduğu, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 05.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.