MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ

Davacı, ücret alacağı, asgari geçim indirimi alacağı, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı Talebinin Özeti:
Davacı vekili, davacının 01/09/2009 tarihinde montaj ustası olarak çalışmaya başladığını, sigorta girişinin 18/12/2009 tarihinde yapıldığını, davacının 13/02/2010 tarihinde kaza geçirdiğini, işveren tarafından sigorta çıkışının kaza tarihi itibariyle yapıldığını, davacının şubat ayı ücretinin ödenmediğini, davacının fazla çalışma yapmasına, hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışmasına rağmen bu çalışmaların karşılığının ödenmediğini ileri sürerek, ücret, asgari geçim indirimi, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ve hafta tatili ücreti alacaklarını talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının asgari ücretle çalıştığını, usta olmadığını, fazla çalışma yapmadığını, genel tatil ve hafta tatili günlerinde çalışmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti ve Yargılama Süreci:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının bir kısım ücretlerinin ödenmediği gerekçesiyle, talep edilen tüm alacakların bilirkişi raporu doğrultusunda kabulüne ya da kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin doğru olarak hesaplanıp hesaplanmadığı noktasında toplanmaktadır.
Dosya kapsamından, davacının 15/06/2009-28/02/2010 tarihleri arasında davalı şirkete ait işyerinde montaj ustası olarak çalıştığı, davacının ücretinin brüt 1.256 TL olduğu anlaşılmıştır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, fazla çalışma ve hafta tatili ücretleri davacı tanıklarının beyanlarına göre hesaplanmıştır.
Tanıklar, ancak davacı işçi ile birlikte çalıştığı dönemler için davacının çalışma şeklini, günlük ve haftalık çalışma süresini bilebilecek durumdadırlar. Tanıkların, davacı işçi ile birlikte çalışmadığı dönemler için davacının çalışma şekline, günlük ve haftalık çalışma sürelerine ilişkin beyanlarına itibar edilmesi mümkün değildir. Buna göre, tanıkların davacı işçi ile birlikte çalıştığı dönemler için fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerinin hesaplanması gerekir.
Beyanları hesaplamada esas alınan davacı tanığı ...davalı şirkete ait işyerinde 25/07/2009 tarihinde işe başlamış ve iki ay çalışmıştır. Diğer davacı tanığı ...ise 2009 yılı Eylül ayında bir ay süreyle davalı şirkete ait işyerinde çalışmıştır.
Mahkemece yapılması gereken, tanıkların işverene ait işyerinde çalıştığı süreler nazara alınarak, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerini yeniden bilirkişiye hesaplattırmaktır. Tanıkların, davacı işçi ile çalışmadığı dönemler için de fazla çalışma ve hafta tatili ücreti hesaplanması ve bu şekilde fazla miktarda fazla çalışma ve hafta tatili ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Mahkemece yapılması gereken, tanıkların işverene ait işyerinde çalıştığı süreler nazara alınarak, fazla çalışma ve hafta tatili ücretlerini yeniden bilirkişiye hesaplattırmaktır. Tanıkların, davacı işçi ile çalışmadığı dönemler için de fazla çalışma ve hafta tatili ücreti hesaplanması ve bu şekilde fazla miktarda fazla çalışma ve hafta tatili ücretinin hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 20/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.