Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/14194 Esas 2019/19130 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın yokluğunda verilip, 14/11/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükümleri 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 08/01/2014 tarihinde temyiz eden sanığın süresinde olmayan temyiz isteminin REDDİNE,
II-Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
18/12/2013 tarihinde usulüne göre tebliğ edilen 09/09/2013 tarihli hükmü, 1412 sayılı CMUK"nın 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık temyiz süresi geçtikten sonra, 17/03/2014 tarihli dilekçesiyle temyiz eden sanığın, süresinde yapılmayan temyiz isteğinin reddine dair 20/03/2014 gün ve 2009/413 E., 2013/822 K. sayılı ek kararda bir isabetsizlik görülmediğinden, bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle, temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA,
III-Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Müşteki bankaya ait ATM cihazının oksijen tüpü ile kesilmek suretiyle hırsızlık yapılması şeklindeki eylemin suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nin 142/1-b maddesi kapsamında kabul edilmesi gerekirken, aynı Kanun"un 142/1-a maddesi uyarınca hüküm kurulması her iki maddede öngörülen hapis cezalarının aynı miktarda olması nedeniyle sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamış,5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infazda nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
IV- Sanıklar ..., ..., ... ve ... hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Müşteki bankanın kamu kurum ya da kuruluşu olmadığı ve suça konu ATM cihazının da kamu hizmetine veya yararlanmasına ayrılmadığı düşünülmeden, TCK.nın 151/1. maddesi yerine 152/1-a maddesiyle uygulama yapılması;
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..., sanıklar ... ve ... müdafii, sanık ..."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 10/12/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.