11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/11759 Karar No: 2018/3723 Karar Tarihi: 21.05.2018
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/11759 Esas 2018/3723 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davalı tarafın yaptığı itirazın iptalini talep eden dava, 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olduğundan, dava değeri temyiz sınırının altında kalmaktadır. Mahkeme, davanın usulden reddine karar vermiştir. Davacı vekilinin temyiz istemi reddedilmiştir. Karar tarihi olan 29.04.2016 tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427. maddesi gereği, miktar veya değeri 1.000,00 TL'yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesindir. Bu miktar 29.04.2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL'dir.
11. Hukuk Dairesi 2016/11759 E. , 2018/3723 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
Taraflar arasındaki davadan dolayı Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 29/04/2016 gün ve 2015/1387-2016/561 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü: Karar tarihinde yürürlükte bulunan HUMK’nın 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değişik 427. maddesine göre, miktar veya değeri 1.000,00 TL"yi geçmeyen taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar kesin olup, alacağın tamamı dava edilmiş olması halinde, hükümde, asıl isteminin kabul edilmeyen bölümü 1.000,00 TL’yi geçmeyen tarafın temyiz hakkı yoktur. Bu miktar, karar tarihi olan 29.04.2016 tarihi itibariyle 2.190,00 TL"dir. Davacı vekili, 1.298,00 TL alacağa yönelik başlatılan icra takibine davalı tarafından yapılan itirazın iptalini talep etmiş olup, mahkemece, davanın usulden reddine karar verilmiştir. Bu durumda, dava değeri yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kalmaktadır. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün, 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz edene iadesine, 21/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.