Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/16551 Esas 2014/23002 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2014/16551
Karar No: 2014/23002
Karar Tarihi: 22.12.2014

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/16551 Esas 2014/23002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka çalışanı, müşterilerin hesaplarıyla oynayarak bankayı zarara uğratmıştır. Davacı banka, davalıdan zarar miktarını faizi, BSMV ve diğer masraflarıyla birlikte talep etmektedir. Davalı ise zarar miktarını kabul etmiş ancak bankayı başka bir şekilde zarara uğratmadığını beyan etmiştir. Mahkeme, davalının usulsüz işlemleri nedeniyle bankanın zarar gördüğüne karar vermiş ve dava kısmen kabul edilmiştir. Ancak, davacı ve davalı arasında faiz başlangıç tarihi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır. Mahkeme, bilirkişinin raporuna dayanarak faiz başlangıcını 28.01.2013 tarihi olarak belirlemiş ancak bu karar yanlıştır. Haksız eylemden kaynaklanan alacaklar için temerrüt gerekmeksizin hükmedilen yasal faize karar verilmesi gerekmektedir. Bu nedenle, davacı vekilinin temyiz itirazları kabul edilmiş ve karar bozulmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Borçlar Kanunu madde 106 ve 125

7. Hukuk Dairesi 2014/16551 E. , 2014/23002 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi : Antalya 6. İş Mahkemesi
Tarihi : 20/02/2014
Numarası : 2013/137-2014/56

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalının müşterilerin hesaplarıyla oynamak suretiyle zimmetine para geçirdiğini, ifadesine başvurulduğunda bu durumu kabul ettiğini bu nedenle banka zararının her bir somut olay için usulsüz işlem tarihinden tahsil tarihine kadar geçen süre içinde faiz, BSMV ve diğer masrafları ile birlikte davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, cevap dilekçesi sunmamış duruşmadaki beyanında ise açılan davayı kabul ettiğini, bankayı zarara uğrattığı miktarın 109.266,06 TL olduğunu bundan başka bankayı zarara uğratmadığını beyan etmiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve tüm dosya kapsamına göre, davalının usulsüz işlemleri nedeniyle davacı bankayı zarara uğrattığı, davacı ile davalı arasındaki ilişkinin kredi ilişkisi olarak nitelendirilemeyeceğinden davacının yasal faiz talep edebileceği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının talep etmiş olduğu zararın ödenmesine ilişkin alacakların faizinin başlangıç tarihi konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde davaya konu zararın her bir somut olay için usulsüz işlem tarihinden tahsili tarihine kadar geçen süre içerisinde hesaplanacak faizi ile birlikte tahsilini talep etmiştir. Mahkeme ise; bilirkişinin raporunda “faizin soruşturmayı yürüten müfettiş ile davalının görüşmesi ve ifade tutanaklarının imzalanması tarihi olan 28.01.2013"den itibaren hesaplanması gerekir” şeklindeki görüşüne itibarla hüküm kısmında faiz başlangıcını 28.01.2013 tarihi olarak belirtmiştir. Davaya konu eylem bir haksız fiildir. Davanın niteliği ve dosya içeriği dikkate alındığında haksız eylemden kaynaklanan alacak için temerrüt gerekmeksizin haksız eylem tarihinden itibaren işleyecek yasal faize hükmedilmesi gerektiğinden, karar yerinde 28.01.2013 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi isabetsiz olduğundan davaya konu olay itibariyle her bir usulsüz işlem tarihi belirlenerek bu tarihlerden itibaren faiz başlangıcı belirlenmek suretiyle hüküm kurulması gerekirken aksi şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
O halde davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 22/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.