Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/8970 Esas 2019/4742 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62/1, 52/1-2-4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetne ilişkin hüküm, sanık tarafından tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kusura ve hakkında erteleme ya da hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmadığına ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay tarihinde sanığın kullandığı otobüs ile U dönüşü yapmanın yasak olduğu yerde aracı ile dönüş yaptığı sırada kendisine yeşil ışık yanan ve yaya geçidinden karşıdan karşıya geçen katılan yayaya çarparak katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve yaşamını tehlikeye sokmayacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda; sanığın tam kusurlu olması dikkate alınarak alt sınırdan uzaklaşmak suretiyle ceza tayininde bir isabetsizlik bulunmamakla birlikte, TCK 89/1 maddesinin "üç aydan bir yıla kadar hapis veya adlî para cezası"nı gerektirdiği, sanık hakkında hükmedilen temel cezanın kanunda öngörülen ceza miktarının üst sınırından da fazla olarak tayin edildiği anlaşılmakla;sanık hakkında TCK’nın 89/1. maddesine göre belirlenen temel cezanın kanunda öngörülen üst sınırdan da fazla surette tayin edilmesi,
Sanığın sevk ve idaresindeki otobüsle kazaya sebebiyet verdiğinin anlaşılması karşısında, TCK"nın 53/6. maddesi gereğince yalnızca “E” sınıfı ehliyet belgesinin geçici olarak geri alınmasına karar verilmesi gerekirken aynı numaralı ehliyetine işli “A2” sınıfı ehliyetinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.