MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Suç tarihi itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi gereğince 1/2 oranında artırım yapılması gerekirken 1/4 oranında artırım yapılması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş,dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Tekerrüre esas alınan Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2014 tarihli 2014/44 esas 2014/113 karar sayılı kararında üç ayrı suçtan hükümlülük kararı bulunması ve 5275 sayılı Yasa"nın 108/2. maddesi gözetilerek, en ağır cezaya ilişkin hükümlülüğün tekerrüre esas alınması gerekirken, hangisinin tekerrüre esas alındığı belirtilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, "sanığa ait adli sicil kaydında yazılı olan Diyarbakır 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/03/2014 tarihli, 2014/44 esas 2014/113 karar sayılı kararına konu hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan 5000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararının tekerrüre esas alınmasına” karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.