Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/14125 Esas 2014/22987 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Rize 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
(İş Mahkemesi Sıfatıyla)
Tarihi : 10/07/2014
Numarası : 2012/30-2014/417

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, asıl dava ile iş sözleşmesinin işverence haksız fesih edildiğini bu nedenle hak etmiş olduğu kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının birleşen dava ile de hafta tatili alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiş, davalı vekili duruşmada ki beyanında davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davalı işveren feshin geçerli bir sebebe dayandığını ispat edemediğinden fesih işleminin haksız olduğu gerekçesiyle ve fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil alacaklarından % 30 hakkaniyet indirimi yapmak suretiyle davanın kısmen kabul kısmen reddine karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının hafta tatilinde çalışıp çalışmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının ilk dava dilekçesinde; “tüm çalışma dönemi boyunca haftada 1 gün haftalık izin kullandırıldım” şeklindeki beyanı karşısında bilirkişinin davacının talebini aşmak suretiyle hafta tatili alacağı hesapladığı ve bunun üzerine de davacının ek bir davayla hafta tatili alacağı talebinde bulunduğu anlaşıldığından ve davacının ilk dava dilekçesinde ki beyanına göre zaten hafta tatili alacağı talebinin olmadığı dikkate alındığında hafta tatili talebinin reddi gerekirken kabulüne karar verilmiş olması bozma sebebidir.
3-Davacının fazla mesai alacağının hesabı noktasında taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Davacının fazla mesai talebi yönünden haftada 6 gün üzerinden hesaplama yapılması gerekirken 7 gün üzerinden hesaplama yapılması hatalıdır. Ayrıca davacının vardiyalı çalıştığı dönem için fazla mesai alacağı taleplerinin reddi gerekirken yanılgılı değerlendirmeyle bu süre yönünden de fazla mesai alacağına hükmedilmesi hatalı olup ayrıca bozmayı gerektirmiştir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 18/12/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.