9. Ceza Dairesi Esas No: 2020/1100 Karar No: 2020/45 Karar Tarihi: 26.02.2020
Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/1100 Esas 2020/45 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık hakkında tefecilik suçundan asliye ceza mahkemesinde açılan davada beraat kararı verildi. Ancak, dosyadaki delillerin yeterli olmadığından dolayı sanığın tefecilik yapmadığına dair kesin bir karar verilemedi. Bu nedenle, kolluk kuvvetlerinin araştırma yapması ve ilgili icra dosyalarındaki borçluların sanıktan faiz karşılığı ödünç para alıp almadıklarına dair tanıklıklarının alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, yazılı şekilde hüküm kurulmasının eksik inceleme olduğu ve suç tarihinin başlığa doğru şekilde yazılmamasının yasaya aykırı olduğuna karar verilmiştir. Bu nedenle, karar CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMUŞTUR ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek yeniden incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda yer alan kanun maddeleri: CMUK'un 321. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.
9. Ceza Dairesi 2020/1100 E. , 2020/45 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Tefecilik Hüküm : Beraat Dosya incelenerek gereği düşünüldü: Sanık hakkında tefecilik suçundan beraat kararı verilmiş ise de; dosyadaki mevcut delillerin hüküm kurmaya yeterli olmadığı nazara alınarak, sanığın tefecilik yapıp yapmadığı hususunda kolluk araştırması yaptırılması, ilgili icra dairelerinden sanığın alacaklı olduğu icra dosyalarında borçlu gözüken kişilerin faiz karşılığı sanıktan ödünç para alıp almadıkları konusunda tanıklıklarına başvurulması, sanığın savunmasında emekli olduğu şirketten aldığı ve birini tanık Mithat’a sattığını söylediği araçların sahibi şirketin yetkilisi tanık...’ın dinlenmesinden sonra maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde ortaya çıkarılarak hukuki durumun tayin ve takdir edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Kabule göre de; Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin, suça konu ödünç paranın verilme tarihi olan “2007-2008’’ olarak gösterilmemesi, Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.