Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/17948 Esas 2016/1777 Karar Sayılı İlamı

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı ve davalılardan Kurum vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davacının tüm temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının davalıya ait işyerinde 01.2000-13.08.2004 tarihleri arasında aralıksız çalıştığının ve bu sürelerde gerçek prime esas kazancının tespiti istemine ilişkindir.
Yerel mahkemenin davanın kısmen kabulüne dair önceki karar taraflar tarafından temyiz edilmiş ve dava dilekçesindeki istem ve mevcut delil durumuna göre yapılan inceleme ile Dairemizce, “ dosyada mevcut 23.10.1998 tarihli mekanik diploması ve cotech eğitim sertifikası bulunduğu ve tanıkların da davacının ustabaşı olduğunu beyan etmeleri karşısında davacının, tespitine karar verilen sürede asgari ücret ile çalıştığının kabulü ve davacının 13.08.2004 tarihine kadar çalıştığının Renault yardım kayıtları ile ispatlanabileceğini bildirmesine rağmen bu kayıtların dosya arasına alınmamasının isabetsiz olduğu. ” gerekçesi ile bozulmuştur.
Yerel Mahkemece Dairemizin bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüyle, hükümde yazılı şekilde karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davalı işyerinde usta başı olarak olarak çalışıldığının iddia edildiği, davacı adına davalı işyeri tarafından 11.04.2001–30.06.2004 tarihleri arasında hizmet bildirimlerinde bulunulmuş olduğu, bildirilen dönemlerin bir kısmı yönünden imzalı ücret bordrolarının olduğu, bozma ilamı sonrası davacının çalışmalarının ve gerçek ücretinin tespiti konusunda ilgili yerlere yazı yazıldığı anlaşılmıştır.
Somut olayda, davacının davalı işyerinde usta başı olarak çalıştığı ve davacının kuruma bildirilmiş prime esas kazanç miktarlarının asgari ücretin üzerinde olduğu sabittir. Davacının davalı işverence düzenlenmiş bir kısım ücret bordrolarında imzasının olması karşısında; davacının gerçek ücretinin tespiti talebi konusunda emsal ücret araştırması sonucu davacı tanık beyanlarına itibar edilerek davacının talebi gibi karar verilmiş olması hatalı olmuştur.

Yapılacak iş; davacının kabul edilen dönemdeki ücret miktarlarını davacının imzalı ücret bordralarındaki ücret miktarlarına göre hesaplayarak karar vermekten ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutularak davanın reddi gerekir iken yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır..
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA,temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacı"ya iadesine
11/02/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.