Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/841 Esas 2020/44 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/841
Karar No: 2020/44
Karar Tarihi: 26.02.2020

Tefecilik - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/841 Esas 2020/44 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para vererek tefecilik suçunu zincirleme şekilde işlediğini kabul etti. Ancak, zincirleme suç hükümlerini içeren TCK'nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmadı. Toplanan deliller ve savunmanın reddi sonrasında sanığın suçu sübuta erdi, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebepler de takdir edildi. Temyiz itirazlarının reddiyle hüküm istem gibi onandı.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi
- TCK'nın 43/1. maddesi

9. Ceza Dairesi 2020/841 E. , 2020/44 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş ve sanığın birden fazla kişiye kazanç karşılığı ödünç para vererek eylemini değişik tarihlerde zincirleme şekilde gerçekleştirdiği kabul edilmesine rağmen sanık hakkında zincirleme suç hükümlerini içeren TCK"nın 43/1. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni sayılmamıştır.
Toplanan deliller gerekçeli kararda tartışılarak, sanığın suçunun sübutu kabul edilmiş, oluşa uygun şekilde niteliği belirlenmiş, cezayı artırıcı ve azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 26.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.

.