Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/29063 Esas 2016/1514 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/29063
Karar No: 2016/1514
Karar Tarihi: 26.01.2016

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/29063 Esas 2016/1514 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı hizmet ihalesinin davalı tarafından üstlenildiğini ve işçilik alacaklarından davalının sorumlu olduğunu iddia etmiş ve davalının açtığı davada ödemek zorunda kaldığı miktarın rücuen tahsilini istemiştir. Mahkeme davanın kısmen kabulüne karar vermiş ve davalıdan 39.535,41 TL'nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte alınarak davacıya verilmesine hükmetmiş, fazlaya ilişkin talebi reddetmiştir. Ancak, davalı tarafın temyiz ettiği kararda, yargı harçlarının istisna kapsamına girmediği belirtilmiştir. Dahası, kanunun yargı işlemlerini kapsamadığı açıkça belirtilmiştir. Dolayısıyla, davalının temyiz harcı mahkeme tarafından hesaplanıp istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirmediği için, dosyanın geri çevrilmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri 492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesi ve 4603 sayılı kanunun 4. maddesidir.

13. Hukuk Dairesi 2015/29063 E. , 2016/1514 K.

"İçtihat Metni"

...niversitesi vekili avukat ... ile .... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 02.12.2014 gün ve 2013/1703 2014/1267 sayılı hükmün taraflar avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

KARAR
Davacı eldeki dava ile hizmet ihalesinin davalı tarafça üstlenildiğini, aralarında yapılan sözleşmeye göre işçilik alacaklarından davalının sorumlu olduğunu, davalı şirket tarafından çalıştırılan işçinin açmış olduğu dava sonrasında ödemek zorunda kaldığı miktarın rücuen tahsilini istemiştir. Mahkemece davanın kısmen kabulü ile 39.535,41 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
492 sayılı kanunun değişik 123/son maddesinde yargı harçlarından istisna olan işlemler açıklanmış olup, dava konusu uyuşmazlığın ödenmesi gereken yargı harçlarının istisna kapsamına girmediği açıktır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 6.10.2010 gün, 2010/12-443 E, 2010/471 K sayılı kararı) 4603 sayılı kanunun 4. maddesindeki "bu kanun çerçevesinde yapılacak işlemler ve bu işlemlere ilişkin olarak düzenlenecek kağıtlar her türlü vergi, resim ve harçtan müstesnadır" düzenlemesi açıkça yargı işlemlerini kapsamamaktadır. Açıklanan nedenlerle, hükmü temyiz edenlerden olan davalıdan nispi temyiz harcının alındığına dair dosyada herhangi bir bilgi ve belgeye rastlanmadığından, 26.1.1985 günlü 1984/5 esas ve 1985/1 sayılı Y.I.B. kararı uyarınca temyiz harcının mahkeme kalemince hesaplanıp temyiz eden davalıdan istendiği halde süresinde ödenmediği belgelendirilmemiş olduğundan davalının temyiz dilekçesi hakkında HUMK.nun 434/3 maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE, 26.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.