Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2645 Esas 2018/2794 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2645
Karar No: 2018/2794
Karar Tarihi: 29.03.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2645 Esas 2018/2794 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usulü kanununa muhalefet davasında sanık ... hakkında beraat, diğer sanık hakkında ise mahkumiyet kararı verilmiştir. İlk sanık hakkında verilen beraat kararı, yüklenen suçun sabit olmamasından dolayı uygun bulunmuş ve temyiz itirazları reddedilerek onanmıştır. Ancak, diğer sanık hakkında verilen mahkumiyet kararı temyiz edilmiş ve Yargıtay tarafından bozulmuştur. Bunun nedeni, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesi hakkındaki açıklamalara uyulmaması ve suç tarihinde engel adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında yasanın aradığı objektif ve sübjektif şartlar karar yerinde tartışılmadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığı şeklindeki kararın yanlışlığıdır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir:
- CMK 223/2-b: Suçun sabit olmaması halinde sanığın beraat etmesi gerektiğini ifade eder.
- CMK 231/6-c: Hükmün açıklanmasının geri bırakılması durumunda, zarar koşulunun sadece zarar suçlarında dikkate alınması gerektiğini ve defter ve belge ibraz etmeme suçunda anılan maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyece

11. Ceza Dairesi 2016/2645 E. , 2018/2794 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat
Sanık ... hakkında; mahkumiyet

I- Sanık ... hakkında verilen beraat hükmüne yönelik katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın yüklenen suçu işlemediği sabit olduğundan CMK"nın 223/2-b madde ve bendi uyarınca beraati gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter ve belge ibraz etmeme suçunda anılan maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyeceği dikkate alındığında; ileride bir daha suç işlemeyeceği yönünden mahkemeye kanaat geldiğinden cezası ertelenen ve suç tarihinde engel adli sicil kaydı bulunmayan sanık hakkında yasanın aradığı objektif ve sübjektif şartlar karar yerinde tartışılmadan, vergi kaybı giderilmediğinden bahisle yazılı şekilde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2- Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında, defter ve belgelerin ibrazı için tebligatın yapıldığı tarihten itibaren 15 günlük sürenin sonu olan “23.03.2007” yerine, “2007” olarak yanlış yazılması,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 29.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.