Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1922 Esas 2019/4693 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1922
Karar No: 2019/4693
Karar Tarihi: 08.04.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1922 Esas 2019/4693 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunan davacının talebini kısmen kabul etmiştir. Maddi tazminat olarak 8.651,21 TL, manevi tazminat olarak da 20.000 TL davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine hükmedilmiştir. Manevi tazminatın belirlenmesinde davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar dikkate alınmıştır. Ancak, geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı konusunda belge ibraz edilemeyen davacı için belirlenen maddi tazminat miktarı hatalı bir bilirkişi raporuna dayanılarak fazla tayin edilmiştir. Bu nedenle, hükmün bu kısmı kanuna aykırı ve bozulmuştur. Ancak yeniden yargılama yapılması gerekmeyen bu husus düzeltilecektir. Karar, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321 ve 322. maddelerine göre düzeltilerek onanmıştır.

12. Ceza Dairesi 2019/1922 E. , 2019/4693 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulüne 8.651.21 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun olarak tayin ve tespit edilmesinde herhangi bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları ile davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Geliri ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin kazanç kaybı miktarı konusunda itibar edilebilecek herhangi bir belge ibraz edemeyen davacının, bahse konu döneme ilişkin olarak Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığınca 16 yaşından büyükler için belirlenen net asgari ücret miktarları üzerinden hesaplanacak 8.064.46 TL"nin gelir kaybı olarak ödenmesine karar verilmesi gerekirken, hatalı bilirkişi raporuna dayanılarak bu miktarın üstünde olacak şekilde ""8.651.21""TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinde davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""8.064.46"" TL"ye indirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.