Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4625 Esas 2018/977 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4625
Karar No: 2018/977
Karar Tarihi: 30.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/4625 Esas 2018/977 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 10 ay 1 gün hapis cezası için hükümden sonra yapılan itiraz reddedilmiştir. Ancak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi ve aynı Kanun'un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun'un geçici 7. maddesi gereği, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmayan hükümlü hakkında TCK'nın 191. maddesi hükümleri çerçevesinde \"hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına\" karar verilmesi gerektiği belirtilmektedir. Sonuç olarak, itirazın kabul edilmesi gerektiği vurgulanarak karar bozulmuştur. Kanun maddeleri detaylı olarak 5320 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun, 6545 sayılı Kanun ve TCK'nın 191. maddesi olarak belirtilmiştir.

10. Ceza Dairesi 2015/4625 E. , 2018/977 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Uyarlama isteğinin reddi

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Uyarlama yapılmasına yer olmadığına ilişkin İzmir 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.12.2013 tarih ve 2013/657 Değişik İş kararına yönelik itirazın reddine dair İzmir 11. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 17.01.2014 tarih, 2014/60 Değişik sayılı kararının hukuken yok hükmünde olup, hükümlünün 06.01.2014 tarihli dilekçesinin 26.12.2013 tarih ve 2013/657 Değişik İş sayılı karara yönelik temyiz isteği niteliğinde ve süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Her ne kadar 765 sayılı TCK’nın 404/2, 59, 81 maddelerine göre hükmedilen 10 ay 1 gün hapis cezasının infaz edildiği belirtilerek, uyarlama talebi ret edilmiş ise de; hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesi hükümlü lehine hükümler içermekte olup, tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulaması ilk olarak 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 191. maddesinde düzenlendiği için, suç tarihi itibariyle hükümlünün bu suçu herhangi bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş olması mümkün olmadığından; olayda 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartları bulunmamakla birlikte, bu suç nedeniyle doğrudan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan hükümlü hakkında, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değişik TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile eklenen 5320 sayılı Kanun"un geçici 7. maddesinin 2. fıkrası uyarınca,TCK"nın 191. maddesi hükümleri çerçevesinde “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 30.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.