2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10746 Karar No: 2019/19042 Karar Tarihi: 10.12.2019
Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10746 Esas 2019/19042 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, bir sanık hakkında mala zarar verme suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin doğrudan adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından reddedildiği belirtiliyor. Ayrıca, diğer bir sanık hakkında ise hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin, kararda bazı maddi hatalar olduğu ve bu durumun düzeltilebileceği ifade ediliyor. Bu konuda Anayasa Mahkemesi’nin belirlediği hak yoksunluklarına ilişkin kanun maddelerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtiliyor. Kararda, 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'a eklenen geçici 2. maddesi, TCK'nın 116/2. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi hakkında açıklamalar yer almaktadır.
2. Ceza Dairesi 2019/10746 E. , 2019/19042 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 1. Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, 14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükümlerinin temyizi mümkün olmadığından sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE, 2. Sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz isteminin incelenmesinde, Mahkeme tarafından sanığın, müştekinin iş yerine girerek hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarını işlediği kabul edilmesine rağmen gerekçeli karar başlığında ve hüküm fıkrasında suçun iş yeri dokunulmazlığını ihlal yerine konut dokunulmazlığını ihlal olarak yazılması ve uygulama maddesinin TCK’nın 116/2. maddesi yerine 116/1. olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak kabul edilmiş; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 10.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.