Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Banka veya kredi kartlarının kötüye kullanılması
HÜKÜM : -Sanık ...hakkında hükümlülük;
-Sanık ...hakkında beraat


Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Katılan ..."ın temyiz istemi üzerine yapılan incelemede;

21.01.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ olunan hükmü, CMUK. nun 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 19.03.2014 günü temyiz eden katılanın vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygu- lanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),

2- Sanık ...ın temyiz istemi üzerine yapılan incelemede;

Katılanın kredi kartının değişik zamanlarda birden fazla kez kullanıl- dığının anlaşılması karşısında, TCK.nun 245/1. madde ve fıkrası gereğince tayin olunan cezadan TCK.nun 43. maddesi uyarınca artırım yapılması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçun oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanığın, suçun sabit olmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak:

a- Sanık hakkında temel hürriyeti bağlayıcı ceza suçun işleniş şekli, suç konusunun önem ve değeri, meydane gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, sanığın kasta dayanan kusurunun ağırlığı gerekçe gösterilerek alt sınırdan tayin edilmesine karşın, hürriyeti bağlayıcı ceza yanında tayin olunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısının farklı bir gerekçe gösterilmeksizin alt sınırın üstünde belirlenmesi suretiyle çelişkiye neden olunması,

b - 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, ve- sayet ve kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tarihine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yok- sun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde c ve e bendinde sayılan haklardan koşullu salıverme tarihine kadar hak yoksunluğuna hükmolunması,

Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hak kında 5237 sayılı TCK.nun 245/1. madde ve fıkrası uyarınca hapis cezası yanında adli para cezasına esas alınan 60 günün 5 güne ve TCK.nun 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılarak belirlenen 50 günün 4 güne, 5237 sayılı Kanunun 52 maddesi gereği bir gün karşılığı takdir edilen 20 TL ile birim gün sayısının çarpılması suretiyle sonuç 1000 TL adli para cezasının 80 TL"ye indirilmesi; hükümden 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine "TCK.nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverme tari- hine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan ise 2. fıkra gereğince cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" yazılmak suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 09.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.