213 sayılı Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2655 Esas 2018/2786 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2655
Karar No: 2018/2786
Karar Tarihi: 29.03.2018

213 sayılı Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2655 Esas 2018/2786 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 213 sayılı Kanununa muhalefet suçundan mahkumiyetine karar verildiği ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddedildiği belirtilen kararda, bazı hususlar hakkında eksikliklerin bulunduğu ifade edilmiştir. Bu eksiklikler şöyledir:
1- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyetinin, 765 sayılı TCK'nın 491/ilk maddesince öngörülen elektrik hırsızlığı suçuna dair olduğu takdirde, 5237 sayılı TCK'nın 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesi gereğince 'karşılıksız yararlanma suçu' olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması halinde 'ceza verilmesine yer olmadığına' karar verilmesi seçeneğinin bulunduğuna dikkat çekilmiştir. Bu nedenle, mahkemece bu hususun araştırılması ve sonucuna göre tekerrüre esas alınup alınmayacağı hususunda karar verilmesi gerekmektedir. Ayrıca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceği tartışılmalıdır.
2- Suç tarihinde yapılan yanlışlıklara da dikkat çekilmiştir. Buna göre, gerekçeli karar başlığında suç tarihine ilişkin olarak yanlış bir tarih kullanılmıştır.
3- Temel ceza belirlendikten sonra, suç tarihinde yürürlükte bulunmayan 765 sayılı TCK'n

11. Ceza Dairesi 2016/2655 E. , 2018/2786 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 213 sayılı Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1- Sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyete ilişkin ilam getirtilerek, 765 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 491/ilk. maddesinde öngörülen elektrik hırsızlığı suçuna ilişkin olması halinde, bu suçun 5237 sayılı TCK"nın 6352 sayılı Yasa ile değişik 163/3. maddesinde karşılıksız yararlanma suçu olarak düzenlenmesi ve koşullarının bulunması durumunda "ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi seçeneğinin öngörülmesi karşısında, öncelikle mahkemesince uyarlama yapılarak sonucuna göre tekerrüre esas olup olmadığının araştırılması, yine bu kapsamda, 5271 sayılı CMK"nın 231 maddesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılmasında zorunluluk bulunması,
2- Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında, defter ve belgelerin ibrazı için tebligatın yapıldığı tarihten itibaren 15 günlük sürenin sonu olan “06.12.2008” yerine, “2003” olarak yanlış yazılması,
3- Temel ceza belirlendikten sonra, suç tarihinde yürürlükte bulunmayan 765 sayılı TCK’nın 59. maddesi uyarınca takdiri indirim yapılıp, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulanması suretiyle karma uygulama yapılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 29.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.