Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b, 22/3, 62, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 61/2. maddesine aykırı olarak, 5237 sayılı TCK"nın 22/3. maddesinin aynı Kanunun 89/1. maddesi gereğince belirlenen temel cezadan sonra uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, sonuç cezaya etkili olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Olay günü sanığın idaresindeki otomobille, 1,45 promil alkollü vaziyette seyir halindeyken, mağdur ..."ın idaresindeki motosiklete çarparak kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği şeklinde kabul edilen olayda, kazanın oluşumundaki kusur durumunun tespiti amacıyla refakate bir trafikçi bilirkişi alınarak mahallinde keşif yapılması ve takiben düzenlenecek bilirkişi raporundaki tespitler de değerlendirilmek suretiyle sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğini gözetilmeden eksik araştırma sonucunda sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
2)Taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmadığı gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları belirtilen nedelerle yerinde görülerek hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 08/04/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.