İşyeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/2089 Esas 2019/14976 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : İşyeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Tanık ...’nun ‘müşteki sanıktan işyerini terketmesini istedi, sanık işyerini terkettiği esnada ise polisleri çağırdı ve sanığın dışarı çıkmasını kepengi indirerek engelledi, sanık dışarıya çıkmama konusunda direnmedi’ şeklindeki anlatımından sonra katılanın beyanı alınıp beyan üzerine, mahkemece soru sorulunca tanığın bu kez, katılanın sanığa iki kez dışarı çıkmasını söylemesine karşın sanığın çıkmaması üzerine katılanın kepengi indirdiğine ilişkin anlatımı karşısında, mahkemece tanığın hangi beyanına ne şekilde üstünlük tanındığı açıklanmadan yetersiz gerekçe ile hüküm kurulması,
2- Dosya içerisindeki uzlaşma teklif formunun sadece tanık ...’na yönelik kasten yaralama suçu yönünden tanzim edilmiş olması karşısında, TCK’nın 116/2 maddesinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu yönünden CMK"nın 253. ve 254. maddeleri uyarınca uzlaştırma işlemleri yapılmadan eksik kovuşturma ile mahkumiyet kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ...’ın temyiz nedenleri yerinde görülmekle tebliğnameye uygun olarak HÜKMÜN BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 22/10/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.