Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/282 Esas 2019/4659 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/282
Karar No: 2019/4659
Karar Tarihi: 08.04.2019

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/282 Esas 2019/4659 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuştur. Mahkeme, davalıdan 319,52 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın alınarak davacıya verilmesine hükmetmiştir. Davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Davalı vekilinin temyiz istemi reddedilirken, davacı vekilinin temyiz istemi kısmen kabul edilmiştir. Hükümde belirtilen tazminat miktarlarına dava tarihi olan 15/04/2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, 13/04/2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi sebebiyle bozulmuştur.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/282 E. , 2019/4659 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : 319,52 TL maddi ve 1.000 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- Davalı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Davalı vekilinin temyizinin katılma yolu ile temyiz vasfında olmadığı dikkate alınarak, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün davalı taraf açısından kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
694 sayılı KHK ile 5271 sayılı CMK"nın 142. maddesine eklenen 9. fıkranın karar tarihinde yürürlükte olmaması nedeniyle davacı lehine hükmolunan vekalet ücreti miktarında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı gibi yalnızca davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesi sebebiyle aleyhe de bozulamayacağı hususu dikkate alındığında tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş, maddi ve manevi tazminat miktarlarına dava tarihi olan 15/04/2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmesi gerekirken, 13/04/2015 tarihinden itibaren yasal faize hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin tazminat miktarına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün, ONANMASINA, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.