Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1435 Esas 2018/2764 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/1435
Karar No: 2018/2764
Karar Tarihi: 28.03.2018

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/1435 Esas 2018/2764 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan dolayı asliye ceza mahkemesinde yargılanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunması gerektiği gözetilmemiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, mahkumiyet hükmünün onanmasına karar verilmiştir.
Ancak, başka bir sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne itiraz edilmiş ve yapılan incelemede, adli sicilden silinme koşulları gerçekleşen mahkumiyet kararlarının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olmadığı ancak bunun araştırılmadığı ve uygulanan kanun maddelerinin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olduğu ortaya çıkmıştır. Bu nedenle, hüküm bozulmuştur.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. maddesi bu kararda yer almaktadır. Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da kanunların uygulanmasında dikkate alınması gerektiği ifade edilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2016/1435 E. , 2018/2764 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- Hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık ...’nin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin edilmiş ve incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II- Hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne karşı sanık ...’in temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;

1- Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 06.05.2008 tarih ve 2007/27-2008/95 sayılı kararında açıklandığı üzere, adli sicilden silinme koşulları gerçekleşen mahkumiyet kararlarının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına engel olmayacağı cihetle, sanığın adli sicil kaydında bulunan sabıkasının silinme koşullarının gerçekleşip gerçekleşmediği araştırılıp, sanığa, hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanmasına rızasının bulunup bulunmadığı sorularak, sonucuna göre hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.03.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.