MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan zamanaşımı süresi içinde işlem yapılması olanaklı kabul edilmiştir.
5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım oranına yönelik mahkeme kabulünde, eylemin meydana geldiği saat de gözetildiğinde, herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede yer alan bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müşteki ..."a ait 1 çift, diğer müşteki ..."a ait 2 çift ayakkabının değerinin müştekilerden sorularak ayrı ayrı tespit edilip sonucuna göre hırsızlık konusunu oluşturan malın değerinin az olması halinde suçun işleniş şekli ve özellikleri itibariyle sanık hakkında ceza vermekten vazgeçilemeyecek ise de, 5237 sayılı TCK"nın 145. maddesi gereğince sanığa verilen cezadan belirlenecek oranda indirim yapılması gerektiği düşünülmeden, eksik kovuşturma sonucu anılan yasa maddesinin karar yerinde uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
2-Yakalama tutanağı içeriğine göre, ihbar üzerine sanığın olay yerine geldiği ticari taksinin bagajında müştekilere ait suça konu 3 çift ayakkabının yanında 15 çift daha ayakkabının ele geçirildiği, çevrede yapılan araştırma sonucunda sanığın başka bir sokak üzerinde yakalandığı, ardından sanığın yakalandığını öğrenen müştekilerin karakola giderek çalınan ayakkabıların içerisinden kendi ayakkabılarını teşhis ettiklerinin anlaşılması karşısında, araya kesinti girdiğinden eylem tamamlandığı halde teşebbüs aşamasında kaldığının kabulü ile sanık hakkında eksik ceza tayini,
3-5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesinde yer alan, “tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, tekerrüre esas alınacak cezanın en ağırından fazla olamaz” hükmü uyarınca, tekerrüre esas alınan ilamında birden fazla hükümlülüğü bulunan sanığın, sadece en ağır cezayı içeren hükümlülüğünün (TCK"nın 142/1-a, 168/1, 62 ve 50. maddeleri uyarınca hükmolunan 4.000 TL adli para cezası) tekerrüre esas alınması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının korunmasına, 03.04.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.