Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/617 Esas 2018/3212 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/617
Karar No: 2018/3212
Karar Tarihi: 14.03.2018

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/617 Esas 2018/3212 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili karar temyiz edilmiştir. Sanığın temyiz istemi reddedilmiştir. Yerel mahkeme tarafından hüküm verilmesinde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Ancak, sanığın ek savunma hakkı verilmeden hüküm kurulması ve sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, diğer hak yoksunluğunun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi nedeniyle TCK'nın 53. maddesine aykırı davranılması nedeniyle karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
- CMUK’nun 310/1. maddesi
- CMUK'nın 317. maddesi
- TCK'nun 142/1-b maddesi
- 5237 sayılı TCK'nun 53/1. maddesi (c) fıkrası
- T.C. Anayasa Mahkemesi'nin, TCK'nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı

17. Ceza Dairesi 2016/617 E. , 2018/3212 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
A)Sanık ..."nın temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın,11.07.2014 tarihinde tebliğ edilen hükmü CMUK’nun 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra temyiz ettiğinden, aynı Kanunun 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin REDDİNE,
B)O yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Sanık hakkında CMK"nın 226. maddesi gereğince ek savunma hakkı verilmeden TCK"nun 142/1-b maddesi uyarınca hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında 5237 sayılı TCK.nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yoksunluğun koşullu salıverme tarihine, aynı maddenin diğer haklar ile a,d ve e bentlerindeki hak yoksunluğun ise infaz tarihine kadar süreceğinin gözetilmemesi suretiyle aynı maddenin üçüncü fıkrasına aykırı davranılması, ayrıca T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz talepleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.