12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/295 Karar No: 2019/4657 Karar Tarihi: 08.04.2019
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/295 Esas 2019/4657 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Muş Ağır Ceza Mahkemesi, davacının beraatına karar vermiş ancak bu karar temyiz edilmiş ve Yargıtay 1. Ceza Dairesi tarafından reddedilmiştir. Bu nedenle, davacının tazminat talebi de reddedilmiştir. Temyiz incelemesi sırasında yapılan incelemede, davacının hakkında verilen beraat hükmünün kesinleştiği anlaşılmıştır. Davanın en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılması gerektiği düşünüldüğünden, yargılamaya devam edilerek esas hakkında karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Bu nedenle, davacının temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılması gerektiği Anayasanın 141/son maddesi, hükmün bozulması durumunda uygulanacak olan Kanun Maddesi ise 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi olarak belirtilmiştir.
12. Ceza Dairesi 2019/295 E. , 2019/4657 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat Hüküm : Davanın reddine
Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Temyiz incelemesi sırasında Uyap sistemi üzerinden yapılan incelemede; tazminat talebinin dayanağı olan Muş Ağır Ceza Mahkemesinin 22/01/2015 tarih, 2012/464 Esas – 2015/25 Karar sayılı beraat hükmünün temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 04/04/2018 tarih, 2017/2057 Esas – 2018/1588 Karar sayılı ilamı ile temyiz isteminin reddine karar verildiği, bu suretle davacı hakkında verilen beraat hükmünün kesinleşmiş olduğunun anlaşılması karşısında, dava açma şartının temyiz aşamasında gerçekleşmiş olması ve davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasını yargıya bir görev olarak yükleyen Anayasanın 141/son maddesi hükmü gereğince yargılamaya devamla esas hakkında karar verilmesinin lüzumu, Bozmayı gerektirmiş olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.