Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18999 Esas 2018/4928 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/18999
Karar No: 2018/4928
Karar Tarihi: 03.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2016/18999 Esas 2018/4928 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir hırsızlık davasında mahkumiyet kararı verilmiş, ancak hüküm temyiz edilmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun daha önceki kararlarına göre, suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayini ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi için duruşma açılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, suçun türüne göre uygulanacak kanunların belirlenmesi gerektiği, bu durumda hırsızlık suçu, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçu tarafından tamamlanmıştır. Bu nedenle, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b ve 143. maddeleri ile 765 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 493/1-son maddesi ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253 ve 254. maddelerinin uygulanması gerektiği belirtilmektedir. Mahkeme kararı, bu nedenlerle bozulmuştur.

13. Ceza Dairesi 2016/18999 E. , 2018/4928 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 27.12.2005 tarih, 2005/3-162-173 ve 11.07.2006 tarih, 2006/5-182/182 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere, sonraki yasa ile suçun unsurlarının veya özel hallerinin değiştirilmesi, cezanın tayin ve takdiri ile artırım ve indirim oranlarının belirlenmesi, seçimlik cezalardan birinin tercihi ve seçenek yaptırımların ya da cezanın kişiselleştirilmesinin yapılması için duruşma açılmasının zorunlu olduğu gözetilmeden, dosya üzerinden yazılı şekilde hüküm kurulması,
2-Sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu, 5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunacağı gözetilip, anılan Yasanın 142/1-b ve 143. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1-son maddesinde yer alan suçun ögelerinin farklı olduğu; eylemin 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 143. maddelerinde düzenlenen hırsızlık suçunun yanında, aynı Yasanın 116/2-4, 119/1-c; 151/1. maddelerinde düzenlenen işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarını da oluşturduğu ve sadece mala zarar verme suçu yönünden 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddelerinde öngörülen uzlaşma hükümlerinin uygulanma olanağı değerlendirilip sonucuna göre, 765 sayılı TCK ile 5237 sayılı TCK’nın ilgili maddeleri uyarınca denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı uygulamalar yapılıp, cezalar belirlenip, sonuç cezaların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle lehe olan yasanın belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlü ..."ün temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, infaz aşamasında hükümlü lehine uygulamaların kazanılmış hak oluşturmayacağının gözetilmesine, 03.04.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.