Adalet Bakanlığı"nın, 15/11/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkında yapılan yargılama sonucunda, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına ilişkin Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/06/2017 tarihli ve 2017/445 esas, 2017/525 sayılı kararının kanun yararına bozulmasına yönelik talebi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 22/11/2017 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Şüpheli hakkında, 09/10/2015 tarihinde işlediği iddia olunan kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı yapılan soruşturma sonucunda TCK’nın 191/2. maddesi uyarınca kamu davasının açılmasının beş yıl süre ile ertelenmesine, bir yıl süre ile tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına, ayrıca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi, uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması halinde erteleme kararının kaldırılarak kamu davası açılacağı hususunun ihtar edilmesine karar verildiği,
2- Denetimli serbestlik ve tedavi tedbirinin infazı aşamasında, şüphelinin yapılan uyarıya rağmen ikinci kez yükümlülüklerini ihlal ederek tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymamakta ısrar ettiği gerekçesi ile kamu davasının ertelenmesi kararının kaldırıldığı ve kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca kamu davası açıldığı,
3- Yapılan yargılama sonucunda, Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/06/2017 tarihli ve 2017/445 esas, 2017/525 sayılı kararı ile “sanık savunması ve denetimli serbestlik dosyasındaki rapor içerikleri nazara alınarak sanığın tebligatı alamadığından tedaviye gidemediği ve sanığın tedavi ve denetimli serbestliğe uyacağına ilişkin beyanı karşısında yükümlülüğünü ihlal etmediğine kanaat getirildiği” şeklindeki gerekçeye dayanılarak kovuşturma şartı bulunmadığından bahisle “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına” ve “karar kesinleştiğinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinini infazı için C.Başsavcılığına gönderilmesine” “sanık savunması ve denetimli serbestlik dosyasındaki rapor içerikleri nazara alınarak sanığın tebligatı alamadığından tedaviye gidemediği ve sanığın tedavi ve denetimli serbestliğe uyacağına ilişkin beyanı karşısında yükümlülüğünü ihlal etmediğine kanaat getirildiği” şeklindeki gerekçeye dayanılarak kovuşturma şartı bulunmadığından bahisle “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına” ve “karar kesinleştiğinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı için C.Başsavcılığına gönderilmesine” karar verildiği, kararın yasa yolu incelemesinden geçmeksizin kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "5721 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 223/1. maddesinde, “Duruşmanın sona erdiği açıklandıktan sonra hüküm verilir. Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı, mahkûmiyet, güvenlik tedbirine hükmedilmesi, davanın reddi ve düşmesi kararı, hükümdür.” şeklinde ve aynı maddenin 8. fıkrasında "Türk Ceza Kanununda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı ya da soruşturma veya kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir. Ancak, soruşturmanın veya kovuşturmanın yapılması şarta bağlı tutulmuş olup da şartın henüz gerçekleşmediği anlaşılırsa; gerçekleşmesini beklemek üzere, durma kararı verilir. Bu karara itiraz edilebilir." biçiminde hüküm çeşitlerinin tahdidi olarak sayıldığı, somut olayda mahkemesince sanığa usulünce tebligatın yapılmadığının kabulü durumunda gerekli işlemlerin yapılabilmesi için yukarıda belirtilen hüküm türlerinden biri olarak durma kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, anılan Kanun"da düzenlenmeyen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına şeklinde karar verilmesinde isabet görülmemiştir." denilerek, Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/06/2017 tarihli ve 2017/445 esas, 2017/525 sayılı kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde, "Kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi ... hâlinde, hakkında kamu davası açılır." hükmüne yer verilmiştir.
CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasında, "Türk Ceza Kanununda öngörülen düşme sebeplerinin varlığı ya da soruşturma veya kovuşturma şartının gerçekleşmeyeceğinin anlaşılması hallerinde, davanın düşmesine karar verilir. Ancak, soruşturmanın veya kovuşturmanın yapılması şarta bağlı tutulmuş olup da şartın henüz gerçekleşmediği anlaşılırsa; gerçekleşmesini beklemek üzere, durma kararı verilir. Bu karara itiraz edilebilir." hükmü öngörülmüştür.
Somut olayda, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan TCK"nın 191. maddesinin 1. fıkrası uyarınca sanığın cezalandırılması isteğiyle açılan davada, mahkemece yapılan delil değerlendirmesi sonucunda "kovuşturma şartı" olan "ısrar koşulunun" gerçekleşmediğinin anlaşılması durumunda, Mahkeme tarafından CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrasının 2. cümlesi gereğince bu şartın gerçekleşmesini beklemek üzere “davanın durmasına” ve denetimli serbestlik dosyasının infazına devam edilmesi için Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine karar verilmesi gerekirken, yasaya aykırı şekilde CMK’nın 223. maddesinde karar ve hüküm türleri arasında sayılmayan “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına” dair karar verilmesinin yasaya aykırı olduğu, bununla birlikte mahkemece “karar kesinleştiğinde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinini infazı için C.Başsavcılığına gönderilmesine” karar verilmiş olması karşısında, mahkemece verilen kararın esasen “durma kararı” niteliğinde olduğu ve bu şekildeki bir yasaya aykırılığın 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin kıyasen uygulanması ile Dairemizce düzeltilmesinin mümkün olduğu değerlendirilerek kanun yararına bozma talebi yerinde görülmüştür.
D) Karar :
Açıklanan nedenlerle, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden; tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına ilişkin Ankara 34. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 21/06/2017 tarihli ve 2017/445 esas, 2017/525 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin devamına” ilişkin ibareden önce gelmek üzere “kamu davasının durmasına” ibaresinin EKLENMESİNE, hükmün gereklerinin bu şekilde yerine getirilmesine, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 25.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.