MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyizin reddi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosyanın incelenmesinde Yargıtay 22. Ceza Dairesinin 06/10/2015 tarih, 2015/4497 Esas, 2015/4879 sayılı kararları ile düzeltilerek onanan, bu suretle de kesinleşen T.C.K."nun 141/1, 143, 62. maddeleri gereğince verilen mahkumiyet kararına ilişkin olarak İnfaz Savcılığının talebi üzerine Mahkemece, 08/12/2016 tarihinde cezanın uzlaşma kapsamında olduğu düşünülerek infazın durdurulmasına ve dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesine karar verildiği; 14/02/2017 tarihli ek karar ile de, suçun uzlaşma kapsamında olmadığının anlaşılması nedeniyle 08/12/2017 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verildiği;
Bu karara karşı hükümlünün itirazı üzerine İzmir 12. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/03/2017 tarih, 2017/128 D.İş sayılı kararı ile itirazın reddine karar verildiği ve kararın kesin nitelikte olduğu;
Hükümlünün 22/05/2017 tarihli dilekçesi ile kararı temyiz ettiği;
Mahkemenin 29/05/2017 günlü ek kararı ile temyiz isteminin reddine karar verildiği ve bu kararın hükümlüye 09/06/2017 tarihinde tebliğ edildiği, hükümlü tarafından 12/06/2017 tarihli dilekçe ile temyiz isteminin reddi kararına karşı temyiz dilekçesi verildiği, dosyanın İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 7. Ceza Dairesi tarafından incelenerek 26/12/2017 tarih, 2017/1999 Esas, 2017/1906 sayılı Kararı ile Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmek üzere mahkemesine iadesine karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Söz konusu bu kararın infaza ilişkin olması nedeniyle 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca itiraz yolu açık olup temyizi olanaklı olmadığından, sanık ..."nın temyiz itirazı hakkında itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına tebliğnameye aykırı olarak İADESİNE, 03.04.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.