Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/38291 Esas 2016/1412 Karar Sayılı İlamı

... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında... Asliye Hukuk Mahkemesinden(Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla) verilen 25.09.2014 gün ve 2014/420 2014/553 sayılı hükmün davalı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalı bankadan kullandığı konut kredisi ve tüketici kredisine istinaden 325,00 TL kesinti yapıldığını ileri sürerek, davalı banka tarafından haksız yere kesilen bu miktarın davalıdan tahsilini istemiş, ıslah ile bu talebini 5.032,23 TL ye çıkarmıştır.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulü ile 5.032,23 TL nin davalıdan alınarak tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Temyiz dilekçesi incelendiğinde davalının ekspertiz ücreti adı altında alınan 750,00TL nin makbuz karşılığında banka dışında özel bir şirkete yaptırıldığı gerekçesi ile sadece bu yönden kararı temyiz ettiği, diğer yönlerden bir temyizin söz konusu olmadığı görülmüştür. 14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK nin 427/2. maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000,00 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta İse de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 2.080,00 TL’yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.