Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki borçlular vekilleri tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
 Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
 Borçlular, şikayetlerinde taşınmazda hissedar olduklarını, yapılan ihalenin usulsüz olduğunu belirterek ayrı ayrı açmış oldukları davalarında ihalenin feshini talep etmişlerdir. Mahkemece yargılama sırasında dosyaların  tarafları ve konuları aynı oluğundan her 3 dosyanın birleştirilmesine ve yargılamanın 2007/151 E. Sayılı dosya üzerinden yürütülmesine karar verildiği anlaşılmaktadır. Yapılan yargılama sonucunda, ihalenin feshini gerektirir bir husus bulunmadığından talebin reddine karar verildiği doğru ise de her bir dosyaya ilişkin olarak tarafları ve ihale konusu taşınmazın aynı olması, fesih nedenlerinin de aynı sebebe dayalı olarak ileri sürülmüş olması dikkate alındığında borçlular aleyhine tek bir para cezasına hükmetmek gerekirken şikayetçi her bir borçlu aleyhine ayrı ayrı para cezasına hükmedilmesi isabetsiz olup kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden mahkeme kararının düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ  : Borçlular vekillerinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Ankara 2. İcra Mahkemesi"nin 22.05.2007 tarih, 2007/151-313 E.K. Sayılı kararının hüküm bölümünün, para cezasına ilişkin 1, 2 ve 3 nolu bentlerinde yazılı kelimelerin silinerek karar metninden çıkartılmasına, yerine "ihale bedelinin %10"u oranında para cezasının şikayetçilerden tahsiline" kelimelerinin yazılmasına, mahkeme kararının düzeltilmiş bu şekliyle İİK 366 ve HUMK’nun 438. maddeleri uyarınca (ONANMASINA), mahkeme kararı düzeltilerek onandığından harç alınmasına yer olmadığına, 02.11.2007 gününde oybirliğiyle karar verildi.