Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/6581 Esas 2015/3008 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 17. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2014
NUMARASI : 2012/140-2014/65

Davacı TC M.. B.. vekili Avukat Umut tarafından, davalı Ö.. G.. aleyhine 12/03/2012 gününde verilen dilekçe ile maddi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31/01/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, kurum zararının ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı idare, davalının çay ocağı sorumlusu olduğu dönemde, hazine zararına sebebiyet verdiği iddiası ile maddi tazminat istemiştir.
Davalı, davanın reddedilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme, 17/06/2013 havale tarihli bilirkişi raporunu hükme esas alarak, davalının görev yaptığı dönemde hazine zararına sebebiyet verdiğini kabul etmiş ve 4.820,90 TL"nin faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar vermiştir.
Dosya kapsamından; davalının Balıkesir Bakım Okulu Eğitim ve Öğretim Merkez Komutanlığı emrinde askerlik görevini ifa etmekte iken, sivilde kuaförlük yapıyor olması sebebiyle Bölük Komutanlığı tarafından 01/04/2011 tarihinde yazılı emirle Gösteri Tatbikat Taburu çay ocağı sorumlusu olarak görevlendirildiği, 30/05/2011 tarihinde yapılan sayımda kantin hesaplarında açık tespit edilmesi üzerine, Askeri Savcılık tarafından davalı hakkında soruşturma başlatıldığı, yapılan soruşturma neticesinde davalının görevi kötüye kullanma kastı ile hareket ettiğine yönelik delil elde edilemediğinden bahisle kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği anlaşılmaktadır.
Soruşturma dosyasında; davalıya çay ocağı sorumlusu olarak görevlendirilmeden önce herhangi bir kurs ya da eğitim verilmemiş olduğu, görevini icra ettiği süreçte işini ihmal ettiği ya da savsakladığı yönünde bir tespit yapılmadığı, uyarı veya ceza verilmediği, 2011 yılı mart ayında yapılan sayımda da kantinin açık verdiğinin tespit edilmesine karşın, birlik Komutanlığı tarafından 01/04/2011 tarihinde davalının yeniden görevlendirildiği, günlük satışlar sonrası açık verme ya da zimmete para geçirme gibi sorunları ortadan kaldırmak için en önemli uygulama olan; kasa sorumlusu tarafından, teslim defteri ile imza karşılığında hasılatın çay ocağı sorumlusundan günlük olarak alınmasına ilişkin uygulamanın, devam ettirilmediği tespit edilmiştir.
Davalının, askerlik görevi sırasında kusuru ile hazine zararına yol açtığı sabittir, ancak hizmetinin karşılığında ücret almaması, bu hizmetin anayasal bir görev niteliğinde olması ve yukarıda tespit edilen hususlar birlikte değerlendirildiğinde; tazminatın tamamından davalının sorumlu tutulması doğru değildir. TBK"nın 52/1. (BK 44) maddesindeki hakkaniyet öğesi de değerlendirmeye katılarak somut olayın yukarıda belirtilen özelliği de gözetilerek; hesaplanan tazminattan önemli oranında indirim yapılmalıdır. Açıklanan nedenlerle kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın, yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle BOZULMASINA, davalının diğer temyiz itirazlarının (1) numaralı bentte gösterilen nedenlerle reddine ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 12/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.