Uyuşturucu madde ticareti yapma veya sağlama - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/3802 Esas 2020/2255 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3802
Karar No: 2020/2255
Karar Tarihi: 01.06.2020

Uyuşturucu madde ticareti yapma veya sağlama - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2018/3802 Esas 2020/2255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararında, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, kanun değişiklikleri nedeniyle suçun niteliğinin belirlenmesinde yanlışlık yapılmış ve eksik araştırma sonucu hüküm kurulmuştur. Sanık hakkında tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığından, kanun maddelerinin açıkça karşılaştırılması gerekmekte olup, sanığın hukuki durumu belirlenmeden hüküm kurulmamalıdır. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuştur. Kararda, suçun niteliğini belirleyen kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun ile değişik TCK'nın 191. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası
- 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesi
- 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi
- CMK'nın 223. maddesinin 8. fıkrası

20. Ceza Dairesi 2018/3802 E. , 2020/2255 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : MERSİN 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma veya sağlama
Hüküm : Değişen suç vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe Kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Sanık hakkında, bu eylemi nedeniyle tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı, dolayısı ile hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" kurumunun uygulanma koşulları bulunmadığı anlaşılmakla, sanığın bu suçu başka bir davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra, işlemiş ise 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesi; aksi halde 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, yargılamaya devam olunarak, hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, eksik araştırma ile hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 01.06.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.