Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2775 Esas 2018/2740 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2775
Karar No: 2018/2740
Karar Tarihi: 28.03.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2775 Esas 2018/2740 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, vergi usul kanununa muhalefet suçundan sanıkların mahkumiyetine karar verdi. Sahte fatura düzenleme suçunda, taraflar arasında gerçekte bir ticari ilişki bulunduğu ancak mahiyetinin farklı yansıtılması ile suç oluştuğu belirtildi. Sanıkların iştiraken hareket ederek sevk irsaliyesi ile başka mallar taşımaları şeklinde gerçekleşen eylemde gerçek bir ticari ilişkinin olmadığı saptandı. Nitelendirmenin hakim tarafından yapılması gerektiği, sahte belge düzenleme ve muhteviyatı itibariyle sahte belge düzenleme suçlarının birbirine dönüşebilen suçlar olduğu belirtildi. 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi uygulanırken Anayasa Mahkemesinin 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği ifade edildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri: Vergi Usul Kanunu, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi.

11. Ceza Dairesi 2016/2775 E. , 2018/2740 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetine

Sahte fatura düzenleme suçunda taraflar arasında herhangi bir alış-veriş bulunmamasına karşın, muhteviyatı itibarıyla yanıltıcı fatura düzenlemek suçunda taraflar arasında gerçekte bir ticari ilişki bulunduğu, ancak; bunun mahiyet ve durumunun faturaya farklı yansıtılması ile suç gerçekleşir.
Somut olaya gelince; sanıkların iştiraken hareket ederek, ... ... ait sevk irsaliyeleri ile başka malları taşımaları şeklinde gerçekleşen eylemde, ... ile malın sevk edildiği kişiler arasında gerçek bir ticari ilişkinin bulunmadığı; her ne kadar iddianamede “muhteviyatı itibariyle sahte fatura düzenleme” suçundan dava açılmış ise de; nitelendirmenin hakim tarafından yapılması gerekliliği, “sahte belge düzenleme” ve “muhteviyatı itibariyle sahte belge düzenleme” suçlarının birbirine dönüşebilen suçlar olması ek savunma hakkı tanınması karşısında; tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamada toplanan deliller karar yerinde incelenip, yüklenen suçun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezaları artırıcı ve azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş ve incelenen dosya içeriğine göre verilen hükümlerde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan; sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.