Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/698 Esas 2018/918 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/698
Karar No: 2018/918
Karar Tarihi: 24.01.2018

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2014/698 Esas 2018/918 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Ancak, aşağıdaki nedenlerden dolayı temyiz itirazları yerinde görülmüştür:
1. TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasına göre, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörülmektedir. Bu nedenle, sanığa tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek ceza verilmeden önce duruşma için uyarıda bulunulması gerekmektedir.
2. Sanık, suçunu kendi ikrarı ile kabul etmiştir. Ancak, etkin pişmanlıkla ilgili TCK'nın 192. maddesinin 3. fıkrasının uygulanması gerekmektedir.
3. Sanık hakkında hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak, TCK'nın 53. maddesi uyarınca çeşitli yaptırımlar uygulanması gerekmektedir.
Kanun maddeleri detaylı bir şekilde şu şekildedir:
- TCK'nın 191. maddesi, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması durumunda davaya devam edilerek hüküm verilmesini öngörmektedir.
- TCK'nın 192. maddesi, etkin pişmanlık halinde cezada indirim yapılmasını öngörmektedir.
- TCK'nın 53. maddesi, hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak çe

10. Ceza Dairesi 2014/698 E. , 2018/918 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipinin doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uymayan sanık hakkında davaya devam edilerek hüküm verileceği öngörüldüğünden; duruşma için sanığa gönderilen davetiyenin “tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığının iddia edilmesi nedeniyle, duruşmaya gelip bu konuda beyanda bulunması veya diyeceklerini duruşma gününe kadar yazılı olarak bildirmesi gerektiği, mazeretsiz olarak duruşmaya gelmediği ve diyeceklerini yazılı olarak bildirmediği takdirde tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uymadığı kabul edilerek hakkında cezaya hükmolunabileceği” uyarısı ile birlikte duruşma tarihi ve saati yazılarak sanığa tebliğ edilmesi gerektiği gözetilmeden, belirtilen nitelikte uyarıyı içeren davetiye tebligatı yapılmadan ya da sanık dinlenmeden mahkûmiyet hükmü kurulması,
2- Aleyhinde yeterli ve kesin delil bulunmadığı aşamada, olay yerinde ele geçirilen esrarı kullanmak için bulundurduğunu söylemek suretiyle kendi ikrarı ile suçunun ortaya çıkmasına yardım eden sanık hakkında etkin pişmanlıkla ilgili TCK"nın 192. maddesinin 3. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
3- Kasten işlenen suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının 1. cümlesinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 24/01/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.