Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay’ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı, davalı işyerinde 06/03/2006-14/07/2010 tarihleri arasında işçi olarak çalıştığını, iş akdinin kendisi tarafından emekli olması nedeniyle feshedildiğini, çalıştığı süre içerisinde yürürlükte olan ..."lere uygun olarak yıllık izinlerinin kullandırılmadığını ve bazı işçilik alacaklarının ödenmediğini bildirerek fazla mesai, hafta tatili, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının tüm alacaklarının ödendiğini ve başka bir alacağının da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında hüküm altına alınan alacaklara hangi faiz türünün uygulanacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, davacı dava dilekçesi ile talep etmiş olduğu alacaklara bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizinin uygulanmasını istemiş ve mahkemece talep gibi karar verilmiştir. İşçilik alacaklarına hangi tür faizlerin uygulanacağı mevzuatta ve uygulamada açıkça belirtilmiş olup, davacının talebi olan yıllık izin ücreti alacağına yasal, hafta tatili, genel tatil ve fazla mesai ücretlerine ise bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiz işletilir. Davacının faize yönelik talebi uygulanması gereken faiz türlerinden yüksek oranda bir faiz türü olup, çoğun içerisinde az da vardır kuralı gereği talep edilen alacaklara yukarıda belirtilen faiz türleri uygulanmalıdır. Mahkemece bu husus gözetilmeden hüküm altına alınan alacaklara bankalarca uygulanan en yüksek işletme kredisi faizinin uygulanması hatalı olup, bozma nedenidir. Ancak; bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm bozulmamalı düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle hüküm fıkrasının düzeltmeye konu “1-” bendi silinerek yerine;
“ 1- Davanın kısmen kabulü ile 3.564,00 TL yıllık izin ücreti; 3.270,62 TL fazla çalışma ücreti; 8.838,29 TL hafta tatili ücreti; 1.235,91 TL UBGT ücretinin yıllık izin ücreti yönünden temerrüt tarihi olan 24/11/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte; diğer alacaklar yönünden dava tarihinden itibaren bankalara uygulanan en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan (6360 sayılı Yasa uyarınca devralan ...) tahsili ile davacıya verilmesine, fazla istemin reddine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 17.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.