5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/471 Esas 2021/2090 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/471
Karar No: 2021/2090
Karar Tarihi: 24.02.2021

5607 sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2020/471 Esas 2021/2090 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme, sanığın 5607 sayılı Kanuna aykırılık suçundan mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, temyiz sürecinde sanığın lehine olan hükümlerin uygulanıp uygulanmadığına dair araştırma yapılması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği dikkate alınmadan yanılgıya düşülerek karar verildiği vurgulanmıştır. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozulmuş ve dosya yeniden mahkemeye gönderilmiştir. 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa\"nın 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\" şeklindeki düzenleme, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa\"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ve 5237 sayılı TCK\"nin 7. maddesi ile 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa\"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası uyarınca ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının araştırılması gerektiği belirtilmiştir.

19. Ceza Dairesi 2020/471 E. , 2021/2090 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre katılan vekilinin 12.05.2015 hakim havale tarihli dilekçe ile temyiz talebinden vazgeçtiği anlaşılmakla sanık müdafisinin temyiz istemine hasren dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; başkaca nedenler yerinde görülmemiştir.
Ancak,
1-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"nın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içerdiği, yine aynı Yasa’nın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasa"nın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasa’nın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasa"ya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı araştırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
2-Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliği itibarıyla sanığın 6455 sayılı Kanun ile değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18. maddesi uyarınca mahkumiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş ve sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, aleyhte temyiz olmaması nedeniyle, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son maddesi uyarınca sanık ..."ın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, bozmanın hükmü temyiz etmeyen diğer sanıklar ..."na ve ..."ya CMUK"nin 325. maddesi gereğince SİRAYETİNE, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.