Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/17898 Esas 2016/7995 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/17898
Karar No: 2016/7995
Karar Tarihi: 02.05.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/17898 Esas 2016/7995 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacılar, genel kredi sözleşmesi kapsamında müvekkillerinin 2.500.000 TL değerinde bir bono verdiğini ve davalının bu bonoya dayanarak icra takibi başlattığını, ancak teminat senedinin takibe konu edilebilmesi için alacak tutarlarının belirlenmesi gerektiğini savunarak borçlarının olmadığının tespitine karar verilmesi talebinde bulundular. Davalı, bononun teminat senedi olmadığını ve kredisine mahsup edilmek üzere verildiğini iddia etti. Mahkeme, bononun temlik cirosu olarak kabul edildiğini ve teminat senedi olduğuna dair ibarelerin bulunmadığını belirterek davacıların talebinin reddine karar verdi. Yapılan temyiz incelemesi sonucunda, kararın delillere uygun olduğu ve bütün temyiz itirazlarının reddedilmesi gerektiği sonucuna varılarak hüküm onandı.
Kararda geçen kanun maddeleri: Türk Ticaret Kanunu (Madde 198-200), Hukuk Muhakemeleri Kanunu (Madde 610)

19. Hukuk Dairesi 2015/17898 E. , 2016/7995 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacılar vekili, taraflar arasında genel kredi sözleşmesi imzalandığını ve teminat olarak müvekkilerinden 2.500.000,00 TL bedelli bir bono alındığını, davalının bononun vade kısmını doldurarak alacaklı olunduğu iddia edilen tutar üzerinden icra takibine konu ettiğini, ancak teminat senetlerinin takibe konu edilebilmesi için taraflar arasındaki alacak tutarının tespitinin gerektiğini ileri sürerek müvekkillerinin icra takibine konu bonodan dolayı 261.105,37 TL davalıya borçlu olmadıklarının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, dava konusu bononun müvekkiline kredi borcuna mahsup edilmek üzere verildiğini, teminat amacıyla verilmediğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece toplanan delillere göre; dava konusu bononun ciro ediliş maksadının tahsil ya da teminat şeklinde belirtilmemiş olması nedeniyle temlik cirosu olarak kabul edildiği, bonoda teminat senedi olduğuna ilişkin açıklayıcı ibare bulunmadığı, buna ilişkin anlaşmanın da mevcut olmadığı, davacı tarafın iddiasını kanıtlayamadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 02.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.