2. Ceza Dairesi Esas No: 2019/10470 Karar No: 2019/18948 Karar Tarihi: 09.12.2019
Hırsızlık - mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/10470 Esas 2019/18948 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir hırsızlık olayıyla ilgili olarak verilen kararın temyiz edilmesini incelemiştir. Mahkeme, tebligat işlemi sırasında usule aykırılık tespit etmiş ve bunun nedeni olarak bilinen en son adres olarak kabul edilen MERNİS adresinin kullanılması hatalı olduğunu belirtmiştir. Mahkeme, tebligatın önce bilinen en son adrese yapılması gerektiğini, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılması gerektiğini belirtmiştir. Kanun maddeleri, Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2 maddeleri ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddesidir.
2. Ceza Dairesi 2019/10470 E. , 2019/18948 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü; 7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. maddesinin, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun’un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu’nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkânsızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerektiği gözetilmeksizin, temyiz kapsamı dışındaki sanık ...’ın yokluğunda verilen kararı içeren davetiyenin tebliği için sanığın MERNİS adresine doğrudan “MERNİS adresi” ibaresi ile çıkarılan ve Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesi gereğince yapılan tebligat işleminin usule aykırı olmasından dolayı, usulüne uygun olarak (öncelikle adı geçen sanığın bilinen en son adresine (cezaevinde ise cezaevi adresinde bizzat kendisine) tebliğ yapılması, bu adrese tebligat yapılamaması halinde güncel MERNİS adresine tebliğ yapılmak suretiyle) tebliği ile buna ilişkin belge ve sunarsa temyiz dilekçesi de eklendikten ve bu konuda ek tebliğname düzenlendikten sonra incelenmek üzere İADESİNİN mahallince sağlanması için dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına gönderilmesine, 09.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.