MAHKEMESİ : GAZİANTEP 1. SULH HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 20/08/2013
NUMARASI : 2013/254-2013/1325


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili dilekçesinde; müvekkilinin, davalıya ait daireyi 25.11.2005 tarihinde satış yolu ile edindiğini, ancak dairenin satın alınmasından önce yer aldığı site hakkında elektrik aboneliği nedeniyle dava dışı Tedaş tarafından tutanak düzenlendiğini, bu tutanak nedeniyle site yönetimi tarafından açılan menfi tesbit davasının red ile sonuçlanması üzerine davacının diğer kat malikleri ile birlikte site yönetimine 2.580 TL ödeme yapmak zorunda kaldığını, bu ödeme nedeniyle davalı aleyhine başlatılan takibin ise itiraz üzerine durduğunu ileri sürerek; takibe vaki itirazın iptali ile davalının icra inkar tazminatına mahkum edilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde; takibe ve davaya konu alacağın zamanaşımına uğradığını, esas yönünden ise davacının taşınmazı üzerindeki uyuşmazlığı bilerek satın aldığını savunarak, davanın reddi ile davacının kötüniyet tazminatına mahkum edilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın sebepsiz zenginleşme hükümlerine dayandığı, davacı tarafından site yönetimine yapılan son ödemenin 05.04.2011 tarihli olduğu, icra takibinin ise 07.01.2013 tarihinde yapılmış olduğu, bu hali ile talebin zamanaşımına uğradığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş; hüküm, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, davalının malik olduğu dönemde anataşınmaz hakkında doğan borcun, satın alma yolu ile malik olan davacı tarafından ödendiği iddiasıyla başlatılan takibe vaki itirazın iptali istemine ilişkindir.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun Ek 1.maddesinde; "Bu Kanunun uygulanmasından doğacak her türlü anlaşmazlık sulh mahkemelerinde çözümlenir." hükmü getirilmiştir. Açıklanan niteliği ve dayanağı itibariyle uyuşmazlığa konu dava, anılan yasa maddesinde sayılan davalardan değildir. Esasen bu husus mahkemenin de kabulündedir.





Bu durumda, mahkemece; davaya bakmakla görevli olan mahkemenin asliye hukuk mahkemesi olduğu gözetilerek, dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile davanın esası hakkında hüküm kurulması usul ve yasaya aykırıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı tarafın temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan temyiz harçlarının istek halinde temyiz edenlere iadesine, 02.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.