Mahkemesi :İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1- Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2- Davacı, davalı işyerinde 17.04.2010-13.07.2011 tarihleri arasında uzunyol otobüs şoförü olarak çalıştığını, iş akdinin davalı tarafından haksız ve geçersiz olarak feshedildiğini bildirerek kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret, fazla mesai, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davacının istifa ettiğini ve başka bir alacağının da olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında hesaplanan fazla mesai ücretine takdiri indirim yapılıp yapılmayacağı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Fazla çalışmaların uzun bir süre için hesaplanması ve miktarın yüksek çıkması halinde Yargıtay’ca son yıllarda hakkaniyet indirimi yapılması gerektiği istikrarlı uygulama halini almıştır. Ancak, fazla çalışmanın tanık anlatımları yerine yazılı belgelere ve işveren kayıtlarına dayanması durumunda böyle bir indirime gidilmemektedir. Yapılacak indirim, işçinin çalışma şekline ve işin düzenlenmesine ve hesaplanan fazla çalışma miktarına göre takdir edilmelidir. Hakkın özünü ortadan kaldıracak oranda bir indirime gidilmemelidir.
Somut olayda, davacı şoför olup, davacının fazla mesai ücreti bilirkişi tarafından takograf cihazı kayıtlarına dayalı olarak hesaplanmış olmakla, mahkemece taleple bağlı kalınarak hüküm kurulmuş ise de gerek mahkeme kararının gerekçesinde gerekse fazla mesai ücretine ilişkin hüküm fıkrasında %10 hakkaniyet indirimi yapıldığı belirtilmiştir. İşyeri kayıtlarına göre yapılan fazla mesai ücreti hesaplamasında takdiri indirim yapılması hatalı olup, bozma nedeni ise de mahkemece taleple bağlı kalınarak 200,00 TL fazla çalışma alacağına hükmedildiğinden karar bozulmamalı mahkeme kararının gerekçesi ve hüküm fıkrası düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle mahkeme kararının gerekçesindeki “davacının izin, hastalık ve başkaca nedenler ile çalışmadığı günlerde gözönünde bulundurularak fazla mesai ücretinden takdiren %10 oranında hakkaniyet indirimi yapılarak” rakam ve sözcüklerinin çıkarılmasına, hüküm fıkrasının düzeltmeye konu “1” numaralı bendinin 4. paragrafı silinerek yerine ;
“200,00 TL brüt fazla çalışma ücreti, 50,00 TL brüt ulusal bayram genel tatil ücreti ile 100,00 TL ücretin temerrüt tarihi olan 27.07.2011 tarihinden itibaren bankalarca uygulanacak en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine”, rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, 17.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.